سفارش تبلیغ
صبا ویژن
هانگوگ نامه : گاه نگار روزگار دانشجویی در کره

سلامماه اول یا دومی بود که کره بودم و مطابق هر هفته استادم همه بچه های آزمایشگاه را شام  دعوت  کرده بود. با دیدن یک بشقاب چهار گوش سنگی که رویش با ورقه آلومینومی پوشیده شده بود شگفت زده شدم. ابتدا فکر کردم که کرم زنده هست که وول می خورد. بیشتر دقت کردم دیدم دست های هشت پا هست که هنوز زنده اند و تکان می خورند . به ظرف که دست زدم دستم سوخت. فهمیدم ظرف سنگی را داغ می کنند و جانور زنده راتکه تکه می کنند و صاف روی ظرف داغ می اندازند تا بیشتر وول بخورد و کمی هم نیم پز شود! یکی از هم  آزمایشگاهی های دختر با ناز چوبهایش(چاتکارا) را برداشت وشروع به خوردن کرد.کمی جویدن و بعد بلعیدن حیوان  به صورت زنده!تعارف من هم کرد. تشکر کردم .



  البته ویدئوی بالا را خودم نگرفته ام ولی به همین کیفیت هشت پا را می خورند. یکی از دوستان پاکستانی و هم اتاقی هندی سا ل اولم می گفتند که دیده اند چاتکارا را توی دهان بچه هشت پا فرو می کنند و هشت پای نگون بخت را دور آن می پیچند و صاف  توی دهانشان می اندازند و می بلعند.

در خاور دور خام خواری و همه چیز خواری تقریبا بخشی از فرهنگ عموم مردم است و آن را برای سلامتی مفید می دانند.البته نمی دانم چرا گوشت و جانور را خام می خورند و سبزیجات را بخار پز می کنند!

پی نوشت: لابد می دانید هر کدام از این دستها یک   جاندار مستقل به حساب می آید و و در صورتی که در محیطی مناسب مثل آب دریا قرار بگیرند توانایی تبدیل به یک هشت پای کامل را دارند.

  • کلمات کلیدی :
  • نوشته شده در  جمعه 88/1/7ساعت  12:2 صبح  توسط سید جواد 
      نظرات دیگران()


    لیست کل یادداشت های این وبلاگ
    آندونگ1
    [عناوین آرشیوشده]